افسردگی

افسردگی به دلیل شیوع بالا در جوامع بشری از طرف برخی از محققین سرماخوردگی بیماریهای روانی لقب گرفته است. به طور متوسط حدود 15 تا 20 درصد مردم از سطوح مختلف این بیماری رنج می‏برند و حداقل 12 درصد مردم در طول زندگی نیاز به درمان پیدا می‏کنند. اختلال افسردگی در زنها شایعتر از مردان است. در این جا بایستی بین خلق افسرده به عنوان یک واکنش طبیعی که اکثریت مردم نسبت به فقدان‌ (یعنی از دست دادن عزیزی) از خود نشان می‏دهند و بیماری افسردگی تفاوت قایل شد. بیماری افسردگی معمولاً در پی شکست، از دست دادن و ناکامیها به شکل خلق پایین و حالت غمگینی نمود پیدا می‏کند. در افسردگی شخص به دلیل شدت علائم افسردگی در بسیاری از جنبه‏های کارکردی خویش دچار مشکل می‏شود.

سبب شناسی بیماری
افسردگی از تعامل بین چند عامل مختلف حاصل می‏شود. نشان داده شده است که شروع و سیر آن به عوامل مختلفی چون زیست شناختی، روانی، محیطی و عوامل روانی ـ اجتماعی مربوط می‏شود. از آن میان می‏توان به مواردی مانند: اختلال در کارکرد واسطه‌های شیمیایی- عصبی، کم‌کاری تیروئید، سابقه افسردگی یا الکلیسم در خانواده، از دست دادن والدین در دوران کودکی یا مورد بی توجهی آنان قرار گرفتن، نبود حمایت اجتماعی مناسب، وجود رویدادهای منفی در زندگی فعلی و خانوادگی اشاره نمود.

نشانه‏های بیماری
شخصی که دچار افسردگی بیمارگون می‏شود، احساس غمگینی می‏کند و اغلب به گریه می‏افتد. احساس گناه عذابش می‏دهد و معتقد می‏شود که در حق دیگران کوتاهی می‏کند. بیش از حد معمول تحریک پذیر می‏شود و احساس اضطراب و تنش می‏کند. دچار مشکلاتی در رابطه با میزان خواب و خوراک و تمرکز می‏شود. انرژی فرد کاهش می‏یابد و احساس خستگی و کاهش لذت از انجام اعمال روزمره می‏نماید. افکار آزار دهنده‏ای چون تنفر از زندگی، ناامیدی و آرزوی مرگ و گاه افکار مربوط به خودکشی در این بیماران مشاهده می‏گردد. بر اساس آمار 15% این بیماران به دلیل خودکشی جان خود را از دست می‏دهند، که اگر درمان و مراقبت خوبی داشته باشند می‌توان از آن پیشگیری کرد.

درمان
درمان بیماری افسردگی به‌صورت دارویی و غیر دارویی موفقیت چشمگیری تا کنون داشته است. در بسیاری از موارد اقدام به موقع برای مداوا به سرعت بیماری را مغلوب و حتی فرد را در مقابل استرس‏های بعدی زندگی مقاوم‏تر می‏سازد. بنابراین اکثر بیماران مبتلا به افسردگی نیازمند مراجعه به متخصصین بهداشت روان مانند روانشناس و روانپزشک می‏باشند. گرچه درمانهای دارویی و غیر دارویی در رقابت با یکدیگر موفقیت آمیز هستند ولی اکثر صاحب نظران درمان توأم را مؤثرترین شیوه درمان بیماری یافته‏اند. درمان‌های غیردارویی انواع مختلف دارند، رفتار درمانی، شناخت درمانی، خانواده درمانی و گروه درمانی. هم‌چنین کاهش فشارهای زندگی روزمره، ورزش، سرگرمی، انتخاب سبک زندگی معنوی سالم و بدون تنش در درمان افسردگی مؤثر است.